Rehabilitacja ortopedyczna

Polega na usprawnianiu pacjentów po operacjach i/lub urazach w obrębie narządu ruchu oraz na korygowaniu dysfunkcji będących wynikiem wad wrodzonych lub nabytych (np. niedoleczone kontuzje).

a) Rehabilitacja pooperacyjna - efekty doskonale przeprowadzonej operacji może zniweczyć niewłaściwa rehabilitacja lub jej brak. Dopuszczenie do zrostów, blizn, zesztywnień lub rozejścia się nie w pełni wygojonych tkanek prowadzi do ograniczenia lub utraty funkcji operowanej części ciała a w dalszej konsekwencji ograniczenie ogólnej sprawności fizycznej.

b) Rehabilitacja po urazie - zależna jest od stopnia i rodzaju uszkodzenia. Czasami bezpośrednio po urazie niezbędne jest bezwzględne unieruchomienie uszkodzonej części ciała, zwykle jednak zalecana jest kontrolowana mobilizacja, czyli kontrolowany (dozowany) ruch. Najlepszym rozwiązaniem jest orteza, która stabilizuje uszkodzoną kończynę podczas codziennej aktywności, natomiast nie ogranicza ruchu podczas rehabilitacji. Kontrolowany ruch pod wieloma względami ma dobroczynny wpływ na gojące się tkanki. Wczesna mobilizacja zarówno po ostrych urazach jak i po zabiegach pooperacyjnych zmniejsza ból, obrzęk, wpływa na lepsze odżywianie tkanek oraz daje lepsze wyniki funkcjonalne w porównaniu do unieruchomienia w gipsie.